දිව ඇදෙන මළ සිරුර !

සමහර විට මේ මාතෘකාව පිළිඹදව ඔබේ විශ්වාසයක් නොවෙන්නට පිළිවන් .සත්‍ය කුමක්ද කියා කීමට මමත් නොදන්නා මුත් මේ කතාවන්  ඔබ හමුවේ දිග හරින්නට සිතුවා .නොයෙකුත් ගැටළු හේතුවෙන් අපේ ගමේ ගොඩක් වෙලාවට විදුලි බලය ඇන හිටිනවා .එහෙම දවසට අක්කගේ දුව "දෝණිත්" මමත් අපේ තාත්තාගෙන් පරණ කතා අහන්න හරිම ආසයි .ලාම්පු එලිය දල්වාගෙන ගෙදර තුන් හතර දෙනාම වටවෙලා මේ කතා අහනකොට හරිම සුන්දරයි .                                                                                                                                                තාත්තගේ ගම මාතර ..මන් හිතන්නේ මාතර ගුරුකම් ගැන නොදන්නා කෙනෙකු නැහැ කියා ,තාත්තගේ පියා මේ වගේ යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ගුරුකම් කරන  කට්ටඩි උන්නාන්සේ කෙනෙක් (ලු ) .ඉතින් තාත්තලා පුංචි දවස්වල ඉඳලම කොහේ හරි කෙරෙන ගුරුකමක් තිබේනම් ,එතැනට ගිහින් තාත්තලටත් හොද හුරුවක් තිබිලා තියනවා .ඉතින් අපි හාරවුස්සලාම අහන්නේ ඔය කතා තමයි . දවසක් තාත්තාගේ පියාගේ යහළුවෙක් වන කට්ටඩි උන්නාන්සේ කෙනෙක් ,මහා බලගතු තෙලක් හදන්න අවශ්‍ය යි කියන මැරුණු මිනිසකුගේ දිවක් ගන්න සොහොන් පිටියකට ගියා .එදා ගුරුන්නාන්සේ රූපයෙන් අනුන තරුණයන් සිව් දෙනෙකුත් කැටුව තමයි ගියේ .ඒ තරුණයන් සිව් දෙනා අතරේ තාත්තා ද වුණා . ගියේ  සොහොන් පිටියකට ! අලුත වල දැමු මිනියක් සොයාගන්න .කට්ටඩි උන්නාන්සේ සොහොනට යන්න කලින් තරුණයන්ට උපදේශ ටිකක් දුන්නා , සිදුවීම මෙහෙමයි . කට්ටඩි උන්නාන්සේ මිනියක් ගොඩ දැමු පසු  ගහක එම මිනිය එල්ලනවා . එල්ලලා කට්ටඩි උන්නාන්සේ මතුරන්න ගන්නවා, එවිට ටිකෙන් ටික  දිව එලියට ඇදෙනවා . එම දිව  රැගෙන සොහොන් පිටියේ සීමාවෙන් ඉවතට පැමිණිය යුතුයි .  එසේ  පැමිණීම  ලේසි පහසු ක්‍රියාවක් නොවේලු . කට්ටඩි උන්නාන්සේ මතුරන අතර වාරයේදී මෝහිණී ලා සත් දෙනෙක් පැමිණ තරුණයන් වසඟ කරගැනීමට ඉඩ තිබේලු .කට්ටඩි උන්නාන්සේ ඒ පිළිඹදව කියා දැනුවත් කර තරුණයන් සිව් දෙනාද සමග රාත්‍රී 12.00 වන විටදීම සොහොන් පිටියකට ගියා . ගිහින්  උන්නාන්සේගේ  වැඩ කටයුතු  කරගෙන ගියා , තාත්තා ඇතුළු  තරුණයන්  බියෙන් පීඩිතව එල්ලා  ඇති මල කද දෙස ලොමු ‌ ඩෑහැ ගැන්වුන ශරීරය වෙව්ලමින් බලා සිටි බව ද කියුවා .දිව යන්තමින් එලියට ඇදෙන දෙස බලා සිටිද්දී මෝහිණිලා එකින් එකා බැගින් සත් දෙනා පැමිණියා .දුහුල් සළු වත දරා රන්වන් සිරුරින් කාන්තිමත් ව පැමිණුන උන් දිහා ඇසිපිය නොහෙලා බලා සිටි තරුණයින් කට්ටඩි උන්නාන්සේ කියූ උපදෙස් නැවත නැවත සිහිකරගනිමින් තම සිත් වසඟ නොකර ගැනීමට වග බලා ගත්තා .නමුත් නොසිතු අයුරින් කට්ටඩි උන්නාන්සේට තම සිත පාලනය කර ගැනීමට නොහැකි වුණා .තරුණයින් සිව් දෙනා කොයි අත දිව්වාද යන්න ඔවුන්ටම පැහැදිලි නොවුන වග අවසානයේ තාත්තා කියුවා :D                 ********************************************************************                                              අපේ ගමේ ඉන්නවා චන්ද්‍රා කියලා නැන්දා කෙනෙක් .ඇගේ වයස දැන් අවු:60 කටත් කිට්ටුයි .මේ කතාව ඇයට අපේ ගමේදී වුන කතාවක් .ඇයට අවු:20 පමණ කාලයේදී යම් කිසි ආත්මයක් වැනි යමක් ඇයට වැහෙන ලෙඩක් තිබුණා (ලු ).තාත්තලා කියන විදිහට ඒක ප්‍රේත දිශ්ටියක් .කියන හැටියට ඒ ඇගේ ඥාති වන මිය ගිය ඇත්තියක් !මේ දිෂ්ටිය වැහුන වෙලාවට ඇය හූ කියනවා ...නටනවා ..කියවනවා ඔය වගේ හැසිරීමක් තමයි තියෙන්නේ .  ඉතින් කට්ටඩි උන්නාන්සේලා ගුරුකම් නොයෙක් වර කලත් තේරුමක් නැති වුනාලු .පස්සේ තාත්තගේ පියා තමයි මේ ගුරුකම කරලා තියෙන්නේ .චන්ද්‍රා ඇන්ටිට  තොවිලයක්  කරන ආකාරයෙන්  තමයි ගුරුකම කරලා  තියෙන්නේ . තොවිලයේ බෙර වයන්නා බෙර වයන විට ඇය පොල් මල් දෙකක් අතට ගෙන නටන්නට වුණාලු . බෙර වයන්නාට  එකවර  එය දැක  කලබල වීමෙන් බෙර පදය වැරදී ගියා .එවිට පොල් මලෙන් එලව එලවා බෙර වයන්නාට පහර දුන්  බව පවසනවා. නැවත බෙර පදය නිවැරදිව වයන විට නැවත නටන්නට වුනාලු .චන්ද්‍රා ගේ ශරීරයේ සිටි වේශය ශරීරය තුලින් ඉවත්ව   යැවීමට නම් ඒ සඳහා බිල්ලක් දිය යුතුව තිබුණා .මන්ත්‍ර කියන අතරතුර අවශ්‍ය බිල්ල කුමක්දැයි විමසද්දී එය මනුෂ්‍ය ප්‍රාණයක් යනුවෙන් කීම නිසා සැවොම වික්ෂිප්ත වී ගිය නමුදු කට්ටඩි උන්නාන්සේ එසේ වුයේ නැහැ ."හරි බිල්ල දෙන්නම් කොහොමද ඔබ මේ ආතුරයාගෙන් මිදී  ගියා යැයි අප දැනගන්නේ" කියා විමසුවා.නිවාස ඉදිරිපිට ඇති විශාල මාර ගහෙන් අත්තක් බිඳගෙන යන්නම් "කියා වේශය කියා සිටියා .එසේනම් හරියටම රාත්‍රී 12.00 පසු වුන විගස ඔබ යා යුතුයි ! කට්ටඩි උන්නාන්සේ කියා සිටියා .එය පිළිගත් වේශය මහා අත්තක් බිඳගෙන හරියටම මධ්‍යහ්න 12. පසු වුන විගස  ශරීරයෙන් මිදී යන්නට ගියා .අත්ත බිදෙනවාත් සමගම කට්ටඩි උන්නාන්සේගේ ප්‍රාණය ද නිරුද්ද වී බිම ඇද වැටුනා ...!                                                          ප.ලි .   =      හුදෙක් රසාස්වාදය උදෙසා පමණි .පෞද්ගලිකව මෙවැනි දෑ ඇසින් දැක නැත .